Pielęgnacja pazurów – u psa pazury wymagają przycięcia, gdy u stojącego na twardym podłożu psa mocno dotykają ziemi. U stojącego psa koniec pazurów powinien znajdować się w powietrzu. Nie należy zapominać o dodatkowych (piątych) pazurach w kończynach przednich oraz o wilczych pazurach w kończynach miednicznych (u niektórych ras), które same nie mają szans starcia się. Pominięcie ich w naszych okresowych oględzinach może doprowadzić do ich wrastania w miękkie tkanki i opuszki. Wrastające pazury sprawiają psu ogromny ból, mogą spowodować stany zapalne, ropnie i kulawiznę.

Pielęgnacja uszu – u psów należy zadbać o oczyszczenie przewodów słuchowych z rosnących w nich włosów. Włosy te pozostając w środku oblepiają się woszczyną tworząc filcowo-łojowe czopy, które powodują zatkanie (brak dostępu powietrza) kanału słuchowego, co stwarza doskonałe warunki rozwoju dla drobnoustrojów beztlenowych, w konsekwencji może prowadzić do zapalenia bakteryjnego lub grzybiczego. Regularne usuwanie z wnętrza ucha porastających je włosów zwykle obniża ryzyko infekcji.

Pielęgnacja oczu – u ras, które z różnych przyczyn (np. z powodu zatkania kanałów łzowych) mają tendencję do łzawienia (york, maltańczyk, shih tzu), okolice oczu należy otoczyć specjalna troską, gdyż spływające łzy powodują brzydkie przebarwienia, a wysychając wywołują macerację naskórka (obecność soli) wokół oczu, wypadanie włosów i podrażnienia. Gdy nie ma sposobu na powstrzymanie łzawienia trzeba okolice oczu jak najczęściej zmywać przegotowaną wodą, a po wyschnięciu posmarować białą wazeliną (łzy spływają po niej gładko nie wsiąkając we włosy). W razie zauważenia jakichkolwiek niepokojących objawów należy zwrócić się o poradę do lekarza weterynarii.

Pielęgnacja opuszek łap – u wszystkich psów za wyjątkiem krótkowłosych należy regularnie wycinać włosy pomiędzy opuszkami nie pozwalając, aby okryły one całą opuszkę. Występujące na nich gruczoły potowe produkując pot mogą prowadzić do odparzeń skóry opuszek aż do całkowitego ich rozwarstwienia, co może być przyczyną infekcji grzybiczych lub bakteryjnych.

Pielęgnacja zębów – na zębach piesków odkłada się kamień (szczególnie szybko u ras miniaturowych), który nasuwając się na dziąsła prowadzi do ich stanu zapalnego (zaczerwienienia), odsłonięcia szyjek zębowych, chorób dziąsła, brzydkiego zapachu z pyska i szybszego wypadania zębów. Aby temu zapobiec, należy od szczenięcia przyzwyczaić psa do mycia zębów i innych zabiegów w obrębie pyska.

Pielęgnacja gruczołów okołoodbytowych – właściciel powinien na bieżąco kontrolować stan gruczołów okołoodbytowych swojego psa. Gdy są one przepełnione, pies odczuwa duży dyskomfort: zaczyna saneczkować, wylizywać lub wygryzać okolice odbytu, pojawia się też dość nieprzyjemny zapach.